wykształcenie

wykształcenie
wykształcenie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. wykształcić. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}wykształcenie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'pewien zasób wiedzy, umiejętności, sprawności (zdobyty w wyniku nauki w instytucji edukacyjnej lub samodzielnie), umożliwiający poznawanie otaczącego świata, sprawne i skuteczne w nim działanie oraz wykonywanie określonego zawodu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wszechstronne wykształcenie. Wykształcenie uniwersyteckie, przyrodnicze, humanistyczne, medyczne. Zdobyć, uzyskać wykształcenie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • wykształcenie — n I 1. rzecz. od wykształcić. 2. blm «zasób wiedzy zdobytej przez kogoś (zwykle w jakimś zakładzie naukowym); zasób wiedzy określony programem zakładu naukowego, umożliwiający np. wykonywanie zawodu» Wykształcenie ogólne, zawodowe. Wykształcenie… …   Słownik języka polskiego

  • człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… …   Słownik języka polskiego

  • ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… …   Słownik języka polskiego

  • piękny — pięknyni, pięknyniejszy 1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.; mający dużą wartość moralną» Piękne kwiaty, krzewy. Piękny dzień, wieczór. Piękna pogoda. Piękna kobieta, dziewczyna. Piękni chłopcy. Piękne oczy, rysy twarzy.… …   Słownik języka polskiego

  • pokształcić — dk VIa, pokształcićcę, pokształcićcisz, pokształcićkształć, pokształcićcił «dać wykształcenie kilku lub wielu osobom, wykształcić jedną po drugiej» Pokształcił wszystkie dzieci. pokształcić się 1. «o wielu osobach: zostać wykształconym, zdobyć… …   Słownik języka polskiego

  • szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …   Słownik języka polskiego

  • średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… …   Słownik języka polskiego

  • wykształcić — dk VIa, wykształcićcę, wykształcićcisz, wykształcićkształć, wykształcićcił, wykształcićcony wykształcać ndk I, wykształcićam, wykształcićasz, wykształcićają, wykształcićaj, wykształcićał, wykształcićany 1. tylko dk «dać komuś wykształcenie,… …   Słownik języka polskiego

  • szkolić się – wyszkolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdobywać umiejętności, wykształcenie w jakiejś dziedzinie; uzupełniać wykształcenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkolić się na mechanika, operatora, kierowcę. Wyszkolić się na kursie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Mariusz Pudzianowski — Born February 7, 1977 (1977 02 07) (age 34) Biała Rawska, Poland …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”